Advies vragen levert veel meer op dan feedback

Advies vragen levert veel meer op dan feedback

Advies vragen levert veel meer op dan feedback

 Maar al te vaak willen we de mening van een ander horen in de hoop dat we daarmee verbeteringen kunnen realiseren. De vraag die je dan meestal stelt “Kunnen jullie feedback geven op mijn voorstel of aanpak”?

Maar onderzoek wijst uit dat je met feedback meestal niet echt geholpen wordt. De antwoorden zijn vaak vaag en in veel gevallen blijkt ook dat de feedback je niet vooruithelpt maar juist op achterstand zet. 

Stap over en vraag niet langer om feedback maar vraag om advies. Je denkt wat kan dat nu voor verschil geven. Ik zou zeggen probeer het eens en je zult verrast zijn over de resultaten. 

Je krijgt met het vragen om advies veel meer kritische input en veel specifiekere suggesties. Onderzoek wijst uit dat het aantal verbeteringen met ongeveer een derde toeneemt ten opzichte van feedback. Maar belangrijker nog, de diversiteit van de suggesties blijkt ook veel groter. Het blijkt dat het gegeven advies je in staat stelt veel concreter aan de slag te kunnen 

Als je om advies vraagt hebben de gevers het gevoel dat je het als zeer belangrijk ervaart en dat hun deskundigheid en mening op prijs wordt gesteld. Het stimuleert je zelf ook om van tijd tot tijd advies te vragen. De kritische input wordt wederzijds veel makkelijker geaccepteerd en vergroot de interactie met elkaar.

Feedback wordt vooral geassocieerd met evaluatie en is het commentaar meer reflecterend. Bij advies is het commentaar veel meer toekomstgericht en daarmee waardevoller.

 

Moet je dan altijd om advies vragen en nimmer om feedback? Feedback vragen is wel zinvoller bij mensen die minder deskundig zijn in het onderwerp. Maar onder collega’s is advies vragen veel effectiever.

 

Gewoon doen zou ik zeggen. Als dat geen goed ‘advies’ is!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het  belang van hoogwaardig denken

Het belang van hoogwaardig denken

Het belang van hoogwaardig denken

Bij het oplossen van vraagstukken gaat het om de juiste vaststelling van het probleem en de juist gekozen oplossing. Dat lijkt simpel maar toch zie je te vaak dat men met een te beperkte scope naar vraagstukken kijkt. Gedwongen door de organisatie of te vaak kijkend vanuit één of eigen perspectief. Dat is jammer want hiermee gaat veel energie verloren en groeit de irritatie bij jezelf en je omgeving. Daarom is het belang van hoogwaardig denken essentieel.   

Wat is hoogwaardig denken?Dit is het vermogen om boven jezelf en de omstandigheid van anderen uit te stijgen en er objectief en vrij van de organisatie naar te kijken. Het geeft je de meeste kans om oorzaak en gevolg van het vraagstuk op de juiste manier te beïnvloeden en tot de gewenste resultaten te komen. 

Hoe doe je dat, hoogwaardig denken?Je moet jezelf als iemand gaan zien die het vermogen heeft om mensen en middelen zo te veranderen dat het betere resultaten oplevert.  Vergelijk het gewenste resultaat met het doel dat je wilt bereiken en stel daar de mensen en middelen op af. Het moeilijkste daarbij is dit objectief te doen. De meeste mensen blijven steken in het perspectief hoe tot de oplossing te komen. Maar probeer een slag dieper te denken en de rollen te bepalen die nodig zijn voor de oplossing en wie en hoe je mensen inzet in die verschillende rollen. Het is juist de interactie tussen rollen die het echte succes maken. Dat alles maakt je tot iemand die hoogwaardig denkt.   

De grootste vergissing is dat veel mensen zichzelf niet objectief zien en daardoor telkens weer tegen de zwaktes van zichzelf en anderen aan lopen.  Probeer je er meer van bewust te zijn en te leren steeds hoogwaardiger te denken en je zult zien dat de resultaten steeds beter worden.

   

Vraag bijvoorbeeld naar je blinde vlekken? Leg die bij het gewenste resultaat en vraag je af of en hoe je je eigen blinde vlekken kan tegengaan of vraag daarbij om hulp.

  

Vraag of kijk hoe medewerkers rollen in de organisatie oppakken. Leg vast waar ze succesvol in zijn en maak daar gebruik van bij  inzet van de verdeling van rollen bij nieuwe vraagstukken.

 

Hoogwaardig denken is een van de elementen van Ray Dalio in zijn boek ‘Principes’ die je leert met eigen ontwikkelde principes succesvoller te zijn als mens en als leidinggevende in een organisatie. Dit boek is een echte aanrader wie hierover meer wil weten.

 

Bron: Ray Dalio – ‘Principes’ Uitgeverij Business Contact, Amsterdam, 2019.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Luister wat vaker naar de minderheid in uw organisatie

Luister wat vaker naar de minderheid in uw organisatie

Luister wat vaker naar de minderheid in uw organisatie

Doordat in organisaties steeds vaker dat gedaan wordt wat de meerderheid vindt, wil dat niet altijd zeggen dat daarmee ook de juiste beslissing wordt genomen. Met de stelling ‘het is belangrijk de verantwoordelijkheid laag in de organisatie te leggen’ zie je steeds vaker besluitvorming gebaseerd op de meerderheid. Maar wordt hiermee ook de beste oplossing gerealiseerd. Later blijkt dat dan toch niet zo te zijn.

 

‘Deep Democracy’ is de terminologie voor echt luisteren, ook naar degenen die in minderheid zijn om kwaliteit van de besluitvorming zeker te stellen. De problemen die moeten worden aangepakt worden steeds complexer en bestaan uit steeds meer verschillende factoren die ook nog eens met elkaar verbonden zijn. Dat betekent dat de vraagstukken om meer tijd vragen waarbij reflectie, samenwerking, diversiteit en synergie sleutelwoorden zijn.

 

 Zorg dat je de potentie van de gehele organisatie benut voor het oplossen van een vraagstuk. Dit betekent weliswaar de focus op het geheel te houden maar het belang van het deel niet uit het oog te verliezen. De kunst van de aansturing van de verandering is steeds in staat zijn de soms wezenlijke verschillen uiteindelijk toch met elkaar te verbinden. Gebruik geen machtsvertoon om de verschillen te slechten. Hiermee verklein je de creativiteit. Of erger, een gedeelte van de groep die je nodig hebt gaat ondergronds. Zo ontstaat er een onderstroom die straks je oplossing gaat saboteren. 

 

Eenvoudig is het niet naar iedereen te luisteren en uiteindelijk tot besluitvorming te komen met de beste kwaliteit en het liefst met draagvlak van iedereen.

 

Het gaat er om al handelend te leren en dus denken en doen te integreren. Daarom is het collectief leren echt essentieel in de 21ste eeuw.  De kwaliteit van de relaties die mensen met elkaar hebben blijkt heel bepalend voor het succes. Het is immers niet eenvoudig bestaande patronen en waarden collectief te heroverwegen en nieuwe mogelijkheden met elkaar te ontwikkelen.

 

Deep Democracy suggereert iets politieks maar dat is het zeker niet want het is afgeleid van het Grieks wat zoveel betekent als dat macht bij en in de mensen ligt.  Bij Deep Democracy gaat het erom dat niet alleen de feiten en cijfers leidend zijn maar dat we ook de diepste emoties meenemen in de besluitvorming.

 

 Zo is het belangrijk naar wat de systeemdenker Russel Ackhof heeft uitgewerkt namelijk de piramide van wijsheid.  In de piramide wordt gezocht naar de minderheidswijsheid achter de standpunten en ideeën zodat de wijsheid van een enkeling het meerderheidsbesluit kan verrijken. Zo is informatie meer waard dan data. En kennis vervolgens weer meer dan informatie. Begrip is weer van grotere waarde dan kennis en uiteindelijk kom je uit bij wijsheid.

 

Wil je meer weten dan raad ik je het boek aan van Jitske Kramer Deep Democracy of kijk naar de Lewis methode maar ook dat staat in het boek. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elk probleem heeft twee kanten en vier manieren om naar te kijken

Elk probleem heeft twee kanten en vier manieren om naar te kijken

Elk probleem heeft twee kanten en vier manieren om naar te kijken

Velen zien een problemen als een ding, iets dat ons in de weg zit, wat ons hindert of waar we last van hebben. Een probleem is altijd een tegenstelling. Wat is het nu, tegenover hoe moet het zijn. Feit versus verwachting. Als dat niet klopt ervaar het je als een probleem.

Kijk zelf maar eens naar de problemen zoals je die ervaart. We hebben de neiging om direct te gaan oplossen. Hoe complexer het probleem hoe minder dat dat werkt. Draai het eens om en haal het probleem naar je toe.

Splits elk probleem van nu af aan in twee elementen. De feiten en je daaraan tegengestelde verwachting. Kortweg: feiten-verwachting-tegenstelling.

Wat je bijna iedereen ziet doen is de neiging de werkelijkheid (de feiten) als het probleem te zien. De verwachting vinden we vanzelfsprekend. Vaak is niet de werkelijkheid het probleem maar het verschil tussen onze verwachting en onze waargenomen werkelijkheid.

Neem een complex probleem als hoe creëer ik één nieuwe cultuur van een gefuseerde onderneming. Probeer als oplossing niet krampachtig een nieuwe cultuur af te dwingen maar ga uit van de kracht van elk van de twee organisaties en probeer van elkaars kracht te leren. Dan ontstaat vanzelf een nieuwe cultuur vanuit het beste van de twee organisaties.

Nu de vier manieren hoe je met het probleem kunt omgaan. Waarnemen, oplossen, loslaten en omdenken.

Zoals gezegd een probleem is een tegenstelling tussen feit en verwachting. Soms kun je de feiten veranderen en soms niet en dat geldt ook voor de verwachting. Er ontstaan dan feitelijk voor het probleem vier mogelijkheden. Dit is eenvoudig samen te vatten in een matrix.

Dit geeft je de kans dus om er op vier manieren naar te kijken, afhankelijk van het soort probleem. Laten we beginnen met die we gewend zijn: ‘Oplossen’

Klinkt goed, werkt veelal voor eenvoudige problemen. Maar pas op, deze vorm kan er ook toe leiden dat het probleem uiteindelijk weer snel terugkomt. Soms moet je dus niet kiezen voor oplossen.

Dan ‘Loslaten’de feiten blijven hetzelfde maar je past je verwachting aan.

Simpel voorbeeld, je wilde heel graag die specifieke camera maar die bleek uitverkocht en niet meer leverbaar. Je besluit of te wachten tot de opvolger die over een paar maanden te koop is of je koopt een andere vergelijkbare camera.

Dan ‘Omdenken’.Je past niet alleen de feiten aan maar ook de verwachtingen. Omdenken is vaak een verrassende manier, je hebt het probleem niet opgelost of losgelaten maar een nieuwe mogelijkheid gecreëerd.

Dan blijft ‘Waarnemen’over. Je neemt het probleem voor waar en accepteert het.

Denken in deze matrix helpt je geduld te hebben, creatiever te worden en vooral ook effectiever met het omgaan met problemen. 

Randvoorwaardelijk is altijd eerst het probleem goed onderzoeken. Doe je dat niet dan is een keuze maken uit de vier opties zinloos omdat je het verkeerde aanpakt. Toch maken we voortdurend de fout het probleem niet of niet afdoende te onderzoeken

Wil je meer weten over de matrix over omdenken? Neem dan gerust contact met mij op.

Berthold Gunster is een goede auteur die veel geschreven heeft over het omdenken en geeft ook trainingen. Ga daarvoor naar de site www.omdenken.nl